เราคือสิ่งแวดล้อมของกันและกัน
ตั้งใจเข้ามาช่วยงานโรงเรียน เพราะเชื่อว่าเราคือสิ่งแวดล้อมของกันและกัน และเพราะเด็กคนหนึ่งต้องใช้คนทั้งหมู่บ้านช่วยกันเลี้ยงดู (It takes a village to raise a child.)
สำหรับเด็กเล็กๆ ในวัยประถมต้นแล้ว “นิทานสอนใจ” ยังคงสอดแทรกได้เสมอ เช้านี้ (16 กุมภาพันธ์ 2564 ) พระมหาเจริญชัย จาก วัดอมรินทราวาส ได้มาให้ธรรมะง่ายๆ ผ่านนิทานสอนใจกับเด็กๆ ช่วงชั้นที่ 1 กิจกรรมนี้จะจัดต่อเนื่องในทุกวันอังคารของสัปดาห์ตลอดภาคเรียนนี้ โดยผ่านระบบกระจายเสียงเพื่อให้เด็กๆ ได้ซึมทราบข้อธรรม คำสอนอย่างทั่วถึงแบบเว้นระยะห่าง
พระอาจารย์อธิบายหลัก “วิมังสา” หนึ่งในหลักธรรมใน “อิทธิบาท 4” ที่เด็กๆ รู้จักกันดีแต่อาจยังไม่เข้าใจความหมายอย่างถ่องแท้ผ่านเรื่องเล่านิทานสอนใจ “ลิงกับลา” เรื่องราวความเจ้าเล่ห์ของลิงที่ทำให้ผู้อื่นต้องเดือดร้อน แต่ด้วยความมีสติคิดไตร่ตรองทำให้ลิงได้รับผลการกระทำของตนเองในที่สุด ติดตามเรื่องราวสนุกๆ ที่คุณพ่อ คุณแม่ก็นำไปเล่าใหลูกฟังได้เพื่อปลูกฝังความดีให้เกิดขึ้นในใจ
หญิงชาวบ้านคนหนึ่งอาศัยอยู่คนเดียวในกระท่อม ด้วยความเหงา นางจึงหาสัตว์มาเลี้ยงไว้เป็นเพื่อนสองตัว คือ ลิงและลา วันหนึ่งหญิงชาวบ้านคนนี้ ต้องออกไปตลาด เพื่อซื้ออาหาร ก่อนออกจากบ้านเธอได้เอาเชื่อกมาผูกไว้ที่คอลิง แล้วมัดขาของลาเอาไว้ทั้งสองข้าง เพื่อป้องกันไม่ให้สัตว์เลี้ยงทั้งสองตัว เดินย่ำไปมาในกระท่อมจนทำให้ข้าวของ ต่างๆ ได้รับความเสียหาย
ทันทีที่หญิงชาวบ้านออกจากบ้านไป ลิงซึ่งมีความฉลาดและแสนซน ก็ค่อยๆ คลายปมเชือกออกจากคอของมัน อีกทั้งยังซุกซนไปแก้เชือกมัดขาให้แก่ลาอีกด้วย หลังจากนั้นเจ้าลิงก็กระโดดโลดเต้น ห้อยโหนโจนทะยานไปทั่วกระท่อมจนทำให้ข้าวของต่างๆ ล้มระเนระนาดกระจัดกระจายไปทั่ว อีกทั้งยังซุกซนรื้อค้น เสื้อผ้าของหญิงชาวบ้าน มาฉีกกัดจนไม่เหลือชิ้นดี ในขณะที่ลาได้แต่มองดูการกระทำของเจ้าลิงอยู่เฉยๆ
สักครู่หนึ่ง หญิงชาวบ้านคนนี้ก็กลับมาจากตลาด เจ้าลิงมองเห็นเจ้าของเดินมาแต่ไกลจากทางหน้าต่าง ก็รีบเอาเชือกมาผูกคอตนไว้ อย่างเดิมและอยู่อย่างสงบนิ่ง ฝ่ายหญิงชาวบ้านเมื่อเปิดประตูกระท่อมเข้ามาเห็นข้าวของของตนถูกรื้อค้นกระจุยกระจายเช่นนั้นก็เกิดโทสะขึ้นทันทีหันมองลิงและลาเพื่อดูว่าใครเป็นผู้ก่อเรื่องและเห็นว่าลาไม่มีเชีอกผูกขาดังเดิม เธอก็คิดเอาเองว่าเจ้าลานี่เอง คือตัวปัญหา ทำให้กระท่อมของเธอมีสภาพไม่ต่างจากโรงเก็บขยะ ดังนั้นหญิงชาวบ้านจึงวิ่งไปหยิบท่อนไม้นอกบ้านมาทุบตีลา
พระอาจารย์เปลี่ยนตอนท้ายของนิทานเรื่องนี้ไม่ให้เจ้าลาพบจุดจบที่น่าเศร้าเกินไป จึงให้หญิงชาวบ้านใช้หลักวิมังสา ชวนคิด ไตร่ตรอง ตรวจสอบ ด้วยเหตุและผล แล้วพบว่าสัตว์ที่ทำคือลิง จึงขอโทษลาที่ตีลา แล้วไล่ลิงออกจากบ้านไป
โดย ส่วนสื่อสารองค์กร
ข้อมูล ณ วันที่ 16 กุมภาพันธ์ 2564