​ 📲 เช้าวันหนึ่ง ภาพที่ปรากฎบนหน้าจอในห้องเรียนของเด็กเพลินดูต่างออกไปจากทุกวัน มีเพียงภาพบ้านเรือนในภาคใต้ที่จมอยู่ใต้น้ำ ถนนที่ถูกกระแสน้ำพัดแรง และผู้คนที่ต้องอพยพ เด็ก ๆ ต่างนั่งมองภาพเหล่านั้นอย่างเงียบงัน ก่อนที่คุณครูจะเปิดพื้นที่ให้ทุกคนถามคำถามอย่างที่ใจสงสัย คำถามมากมายดังขึ้นในห้องเรียน นี่อาจไม่ใช่ครั้งแรกที่เกิดเหตุการณ์น้ำท่วมในประเทศไทย แต่อาจเป็นครั้งแรกของเด็ก ๆ หลายคนที่ได้เห็นสถานการณ์จริง และสถานการณ์นี้กลายเป็นประตูสู่การเรียนรู้ที่ไม่ใช่แค่เรื่องภัยธรรมชาติ แต่เป็นเรื่องของ “ความห่วงใยต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน” ​ 🌊 การเรียนรู้จากสถานการณ์จริง ในชั้นเรียนต่าง ๆ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ในห้องเรียนของน้องเล็กในช่วงชั้นที่ 1 คุณครูเล่าอย่างเรียบง่ายว่าน้ำท่วมเกิดขึ้นได้อย่างไร และผู้คนที่ประสบภัยพิบัติต้องเผชิญอะไรบ้าง นักเรียนคนหนึ่งยกมือขึ้นพร้อมคำถามที่ทำให้ทั้งห้องหยุดคิดไปด้วยกัน ​ “ครูคะ แล้วเราจะช่วยพวกเขาได้อย่างไรบ้าง” ​ คำถามนี้กลับกลายเป็นการเริ่มต้นของการลงมือจริง เย็นวันนั้น หลายคนกลับบ้านไปเลือกของใช้จำเป็นที่คิดว่าคนที่เดือดร้อนต้องการ แล้วนำกลับมาบริจาคในเช้าวันถัดมาที่จุดรับบริจาคในโรงเรียนอย่างเต็มใจ ​🔶 และในชั้นเรียนช่วงชั้นที่ 2 คุณครูพาเด็ก ๆ ดูข่าวน้ำท่วมเช่นกัน

ช่วงชั้นที่ 1

ช่วงชั้นอนุบาล – ช่วงชั้นที่ ๒

“เรียนรู้ความตาย เพื่อเข้าใจคุณค่าแห่งชีวิต”