เราคือสิ่งแวดล้อมของกันและกัน
ตั้งใจเข้ามาช่วยงานโรงเรียน เพราะเชื่อว่าเราคือสิ่งแวดล้อมของกันและกัน และเพราะเด็กคนหนึ่งต้องใช้คนทั้งหมู่บ้านช่วยกันเลี้ยงดู (It takes a village to raise a child.)
การนำเสนองานชื่นใจ…ได้เรียนรู้ สำหรับเด็กๆ ชั้น 1 ในภาควิมังสา ซึ่งเป็นภาคเรียนสุดท้ายก่อนเลื่อนขึ้นไปเป็นพี่ชั้น 2 นี้เด็กๆ เติบโตขึ้นมาก สามารถพัฒนาตนเองได้อย่างรอบด้านทั้งข้อมูล ความรู้ที่มีความลุ่มลึกมากขึ้น การรู้จักทำงานกลุ่มกับเพื่อนๆ มีวิธีการนำเสนอที่หลากหลาย เช่นเล่นบทบาทสมมุติตามความถนัดของแต่ละคน คนที่สามารถจับประเด็นได้ดีจะคอยช่วยถามนำให้กับเพื่อนที่พูดน้อยเพื่อให้เพื่อนได้ร่วมแลกเปลี่ยนมากยิ่งขึ้น และสิ่งสำคัญการนำเสนอที่พัฒนาขึ้นมากเมื่อเทียบกับต้นปีการศึกษาจากไม่กล้านำเสนอ พูดติดขัด มาถึงภาคเรียนเด็กๆ ทำได้ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
ชื่นใจ…ได้เรียนรู้ครั้งนี้แบ่งเป็นกลุ่มๆ ละ 5 คน โดยเด็กๆได้ช่วยกันวาดออกแบบโปสเตอร์เมนูอาหารเกี่ยวกับเมนูอาหารของตนเอง พร้อมทั้งนำเสนอ วิธีการทำ ประโยชน์ ผลการทดลองหลังการนำเมนูให้ผู้อื่นชิม การปรับปรุงให้เมนูน่าสนใจ เช่น การจัดจาน หรือดัดแปลงเมนูอาหาร เป็นต้น
“หลังจากที่เด็กๆ ได้เรียนรู้เรื่องวัตถุดิบต่างๆ จากระบบนิเวศ ที่สามารถนำมาประกอบอาหาร ประโยชน์ของสารอาหารต่างๆ เช่น โปรตีน คาร์โบไฮเดรต ประโยชน์ของอาหารรสชาติต่างๆ เช่น เผ็ด เปรี้ยว ฝาด ขม เด็กๆ จะได้ทำงานวิจัยในหัวข้อ “เมนูอาหารเพื่อคนที่ฉันรัก” โดยเริ่มจากการกลับไปสำรวจปัญหาสุขภาพของคนในครอบครัว และเลือกคนที่อยากทำอาหารให้
ครั้งที่ 1 ลองออกแบบและวางแผนเมนูให้เหมาะสมกับปัญหาสุขภาพนั้นๆ ภายใต้เงื่อนไขว่าคนในครอบครัวชอบกินอะไร
ครั้งที่ 2 ปรับปรุงเมนูโดยหาข้อมูลเพิ่มเติมว่า แต่ละโรคควรกิน หรือไม่ควรกินอะไร และบันทึกทึกผลหลังจากที่กินไปแล้วว่าเกิดการเปลี่ยนแปลงต่อร่างกายหรือไม่อย่างไร ความรู้ใหม่ที่ได้รับคืออะไร สิ่งดีๆที่เกิดขึ้นในการทำวิจัยคืออะไรค่ะ”
นางสาว นันท์ณิชา พัดเกร็ด ( ครูนิ้ง) ครูภูมิปัญญาภาษาไทยช่วงชั้น 1 บอกเล่า
โดย ส่วนสื่อสารองค์กร
ข้อมูล ณ วันที่ 19 มีนาคม 2564
