กลอนเปล่า…เล่าเรื่อง
แรงบันดาลใจ…สุข…เหงา…เศร้าถูกถ่ายทอดผ่าน “กลอนเปล่า” ที่กลั่นจากความรู้สึกยามได้หยุดนิ่งกับตัวเองซึมซับธรรมชาติรอบกายดั่งเพื่อน ถ้าฉันได้เป็นต้นไม้สักต้นฉันคงเลือกไม่ได้ที่จะเกิดมาเป็นแบบไหนแต่ถ้าเลือกได้ฉันจะตั้งถิ่นฐานริมน้ำลำตัวของฉันก็กว้างพอที่คนจะโอบกอดให้คลายเหงาแตกกิ่งก้านสาขาไปทั่ว มีรากหยั่งลึกลงในดินอันอุดมสมบูรณ์ พรั่งพร้อมไปด้วยต้นไม้อื่นๆ หรือสัตว์อื่นๆ แก้เหงาคอยมีแดดสาดแสงมาทักทายฉันเสมอยามเช้า และเที่ยงถึงฉันจะมีดูมีเพื่อนมากมายพอ ฉันก็ยังตามหาคนมาดูแลฉัน โอบกอด และคลายความเหงาของฉันซึ่งฉันก็อยากตอบแทนพวกเขาโดยการให้ร่มเงา และอากาศ สดชื่นฉันจะนับว่าเขาเป็นเพื่อนดีที่สุดที่ฉันเคยมีมาเลยเมื่อไหร่ฉันจะเจอเขาคนนั้นนะ จินจิน – อรณิชา ศิริอุดมเศรษฐ ชั้น 5/3
