แลกเปลี่ยนเรียนรู้กับนักเรียนแลกเปลี่ยน | มัธยม ฉันทะ 2567

หยิบมาเล่า…เอามาฝาก กิจกรรมแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับนักเรียนแลกเปลี่ยน

ว่าด้วยเรื่องการไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน การตัดสินใจที่เลือกจะออกจากพื้นที่ปลอดภัย (comfort zone) ถือว่าเป็นการตัดสินใจครั้งสำคัญของนักเรียนหลายๆคนด้วยเหตุผลที่หลากหลาย เช่น ได้แรงบันดาลใจจากการดูคลิป อยากลองทำอะไรใหม่ๆ อยากเปิดประสบการณ์ให้กับตัวเอง กิจกรรมนี้จัดขึ้นเพื่อให้นักเรียนที่ไปแลกเปลี่ยนได้มาบอกเล่าเรื่องราว ประสบการณ์การใช้ชีวิตในต่างแดนซึ่งมีทั้งเรื่องประทับใจกับเรื่องที่ต้องแก้ปัญหาเมื่อเจออุปสรรคต่าง ๆ ระหว่างการใช้ชีวิต

ด้านปัญหาและอุปสรรคที่พบเจอ สำหรับการเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนคือ ภาษาที่ใช้สื่อสารทั้งภาษาอังกฤษรวมถึงภาษาที่ 3 ที่เราต้องใช้ความกล้าในการสื่อสารแล้วเพื่อนๆจะเป็นผู้ช่วยให้เราพูดได้เก่งและคล่องแคล่วขึ้น วัฒนธรรมการกินอยู่ที่เราคุ้นกับการทานข้าวเป็นจานๆ พอมาเจออาหารแต่ละมื้อ โดยใน 1 มื้อมีสเต๊ก 1 ชิ้น น่องไก่ทอด 1 ชิ้น ชา/กาแฟ 1 แก้ว..มันไม่อิ่มเลย จึงแก้ปัญหาให้ที่บ้านส่งบะหมี่กึ่งสำเร็จมาให้เพิ่มซึ่งช่วยได้ในระยะหนึ่งแต่ที่เหลือคือการปรับตัว การใช้รถโดยสารสาธารณะที่ต่างประเทศจะมีช่วงเวลาที่ชัดเจนหากตกรถอาจต้องรอเป็นชั่วโมงหรือบางทีหากรอบนั้นเป็นรอบสุดท้ายของวันก็ต้องแก้ปัญหาเฉพาะหน้าว่าจะทำอย่างไรต่อ (นร.ผู้ประสบเหตุเล่าว่าเค้าไปพูดคุยกับเจ้าหน้าที่สถานี เค้าให้ voucher ลดราคาสำหรับนอนพักที่โรงแรมมา แต่ด้วย นร. อายุไม่ถึง 18 ปีจึงไม่สามารถเข้าพักที่โรงแรมได้ จึงไปพูดคุยกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ เค้าเลยให้นอนในห้องขังที่ว่างอยู่แทน) การปรับตัวกับโฮสต์ที่ต้องเรียนรู้กันและกัน ปรับตัวเข้าหากัน พยายามสื่อสารทำความเข้าใจกันให้มากรวมถึงการใช้เวลาร่วมกันในหลายๆกิจกรรม หากเราทำอาหารโดยเฉพาะอาหารไทยเป็นจะช่วยให้เราสร้างสัมพันธภาพกับโฮสต์ได้ง่ายขึ้นด้วย สภาพอากาศที่ต่างประเทศค่อนข้างแปรปรวนตัวเราเองควรดูแลรักษาสุขภาพให้ดีเพราะการป่วยที่ต่างประเทศมันทำให้เรารู้สึกค่อนข้างลำบาก

จากการไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนได้เรียนรู้การอยู่กับตัวเอง รู้จักตัวเองมากขึ้น การแก้ปัญหาเฉพาะหน้า การสื่อสารและการเข้าสังคม เรียนรู้วัฒนธรรมและวิถีชีวิตผู้คน การคิดนอกกรอบ ภาษาที่ 3 การดูแลสุขภาพตัวเอง การเลือกเพื่อน การท่องเที่ยวและกิจกรรมต่างๆ และยังได้ข้อคิดจากการใช้ชีวิตที่น่าสนใจ เช่น การใช้ชีวิตอย่างเต็มที่เพราะเราเกิดมาครั้งเดียว, อย่าปิดตัวเอง เปิดโอกาสให้ตัวเองได้เรียนรู้ได้ลองทำอะไรใหม่ๆ, บ้านคือที่ที่ดีที่สุด, โลกกว้างกว่าที่คิด, อย่าเชื่อที่คนอื่นหรือความรู้ที่เรียนมาจนกว่าเราจะได้ไปอยู่ในสถานที่นั้นจริงๆ, ออกจาก comfort zone, อย่าอาย มั่นใจก็ทำเลย

สุดท้ายนี้หวังว่าการบอกเล่าเรื่องราวของนักเรียนที่ไปแลกเปลี่ยนจะพอเป็นประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อยและขอขอบคุณผู้ร่วมแชร์ประสบการณ์ในต่างแดนครั้งนี้ พี่คะน้า พี่ขิง พี่พริม พี่ภูมิ พี่ปุน พี่นู๋ดา พี่โมโม่ คุณครูผู้ร่วมทีมในการจัดกิจกรรม ครูต๊อบ ครูเจอรรี่ ผู้ประสานงานช่วงชั้นมัธยม และบุคลากรของทางโรงเรียนทุกท่าน ที่ทำให้งานนี้สำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี และขอขอบคุณผู้มาร่วมงานทุกท่านด้วยนะคะ

==========

ขอขอบคุณเรื่องเล่าจาก คุณครูธนาภรณ์​ ศรี​ศิริพันธุ์​
ครูวิทยาศาสตร์​ และ หัวหน้าโครงการนักเรียนแลกเปลี่ยน

โดย ส่วนสื่อสารและประชาสัมพันธ์
ข้อมูล ณ วันที่ 24 กรกฎาคม 2567