สานสัมพันธ์ พี่พบน้อง

เด็กๆ โตขึ้นทุกวัน.. จากวันหนึ่งที่เป็นน้องอนุบาล ก็จะกลายเป็นพี่ประถมในไม่ช้า และอีกไม่นานก็จะเติบโตเป็นพี่มัธยม พี่ใหญ่ที่สุดในรั้วโรงเรียนเพลินพัฒนา แต่สำหรับน้องชั้น 6 ที่กำลังจะต้องก้าวผ่านจากการเป็นน้องประถมสู่พี่มัธยมนั้น ความกังวลและไม่มั่นใจเป็นเรื่องปกติที่เกิดขึ้นได้ เมื่อต้องเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงสำคัญในชีวิต ดังนั้นเพื่อให้น้องๆ พร้อมที่จะก้าวผ่าน “รุ่นพี่” จึงได้ก้าวเข้ามาแนะนำ “รุ่นน้อง”

ชีวิตในช่วงชั้นมัธยมเป็นอย่างไร กินข้าวกี่โมง มีวิชาอะไรให้เรียนบ้าง ภาคสนามเป็นอย่างไร ต้องเป็นผู้จัดงานอีเวนท์ใหญ่ๆ อย่างแดงชาด และมหกรรมดนตรียากไหม รวมถึง PBL คืออะไร เป็นคำถามที่น้องๆ ประถมสงสัย และพี่มัธยมชั้น 11 รวมถึงพี่ๆ สภานักเรียนได้มาเป็นคนให้คำตอบและให้คำแนะนำ เพื่อเตรียมความพร้อมแก่น้องๆ ชั้น 6 และเพื่อเป็นการสานสัมพันธ์ฉันมิตร ระหว่างรุ่นพี่กับรุ่นน้อง ในช่วงเช้าของภาคเรียนจิตตะและวิมังสาที่ผ่านมา

เมื่อคุณครูบอกว่า วันนี้จะมีพี่มัธยมมา น้องๆ ก็ตื่นเต้นกันมาก เพราะหลายๆ คนได้เคยมีโอกาสรู้จักสนิทสนมกับพี่มัธยมผ่านการทำกิจกรรมแดงชาดร่วมกันมาก่อนแล้ว แต่การได้เจอพี่ๆ และได้มีโอกาสเรียนรู้เกี่ยวกับวิถีชีวิตของการเป็นเด็กมัธยม จากตัวพี่มัธยมเอง เป็นสิ่งที่เด็กๆ สนใจเป็นพิเศษ เพราะใครเล่าจะให้ข้อมูลเหล่านี้ได้ดีไปกว่าเจ้าตัว ทำให้ในการพบกันของรุ่นพี่รุ่นน้องทั้งสองครั้ง เต็มไปด้วยคำถาม เรื่องเล่า ประสบการณ์ คำแนะนำ และเสียงหัวเราะ โดยเฉพาะเมื่อได้รู้ว่า เมื่อขึ้นชั้นมัธยม จะได้เข้าเรียนช้ากว่าตอนสมัยอยู่ชั้นประถม หรือพอได้รู้ว่าจะไม่มีการจดการบ้านแล้ว เสียงเฮก็เกิดขึ้น

น้องๆ อาจจะดีใจ แต่พี่ๆ ก็ชวนคิดต่อทันทีว่า แล้วเพราะเหตุใดจึงเป็นเช่นนั้น ? เป็นเพราะเรากำลังก้าวเข้าสู่การเป็นผู้ใหญ่อีกขั้นแล้วหรือไม่ เป็นผู้ที่สามารถกำกับดูแลตัวเองได้โดยที่ไม่ต้องมีคุณครูช่วยแล้ว สามารถรับผิดชอบการเรียนของตัวเองได้แล้วใช่หรือไม่ น้องชั้น 6 ได้มีโอกาสนั่งตกตะกอนทางความคิดด้วยกันว่า อิสรภาพที่คุณครูมอบให้มีความหมายสำคัญต่อการเติบโตเป็นพี่มัธยมอย่างไร

“รุ่นพี่กับรุ่นน้อง” เป็นความสัมพันธ์ที่สำคัญ การได้เจอพี่มัธยมในครั้งนี้ช่วยเปิดโลกทัศน์ และให้ข้อมูลสำคัญที่จำเป็นต่อการตัดสินใจศึกษาต่อในชั้นมัธยมของน้องประถม ทำให้มีความเข้าใจ ว่าโลกของพี่มัธยมไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด และยังมีอะไรอีกมากมายให้ได้เรียนรู้ ค้นหา และท้าทายศักยภาพของตัวเองในอนาคต ก่อนกลับขณะโบกมือลา พี่ๆ ทิ้งท้ายพร้อมรอยยิ้มว่า “ถ้าใครต่อชั้น 7 ที่นี่ ไว้เราเจอกันนะ มาทักทายพี่ด้วยล่ะ” ดังนั้นสายสัมพันธ์นี้จะยังคงอยู่ และพบกันอีกครั้งในช่วงชั้นมัธยมปีการศึกษา 2567

โดย ส่วนสื่อสารและประชาสัมพันธ์
ข้อมูล ณ วันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2567