รอยทางที่พ่อสร้าง…ก้าวย่างที่ลูกเดิน

จุดประกายความคิด

เริ่มต้นจาก “น้องซอล” บอกกับพ่อว่า “หนูอยากจะลองเป็นจิตรกรแบบพ่อบ้าง” แล้วพ่อลูกก็คุยกันในเรื่องราวของจิตรกรในมิติต่างๆ พูดถึงความคิด และวิธีการในการสร้างสรรค์ผลงานจิตรกรรม การทำคุณประโยชน์ให้กับสังคมและส่วนรวมรวมถึงการใช้ชืวิตของจิตรกรด้วย

ซึ่งบุคคลผู้เป็นต้นแบบในการดำเนินชีวิตคือ “ในหลวงรัชกาลที่๙” ประกอบกับโรงเรียนได้จัดกิจกรรมน้อมรำลึกถึงในหลวงรัชกาลที่ ๙ ในหลายวาระและการบ้านของน้องซอลเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับในหลวงรัชกาลที่ ๙ ซึ่งน้องซอลประทับใจในคำสอนเรื่อง “ความเพียร” และ “การรู้จักข่มใจตนเอง”

ในหลวงรัชกาลที่ ๙ ทรงเป็นแรงบันดาลใจในการใช้ชีวิต ในการงาน และทรงเป็นแบบอย่างของคุณงามความดีทั้งหลาย ทั้งยังทรงเสียสละความสะดวกสบายและความสุขส่วนพระองค์ ทรงงานหนักเพื่อปวงชนชาวไทยอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

ด้วยสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณอย่างหาที่สุดมิได้ “พ่อสุขสันต์” กับ “น้องซอล” จึงได้น้อมนำคำสอนของพระองค์ โดยเฉพาะเรื่องความเพียร มาปฏิบัติสร้างสรรค์เป็นผลงานจิตรกรรมร่วม ๖๐ ชิ้นงาน

ซึ่งแบ่งเป็นพระบรมสาทิสลักษณ์ในหลวงรัชกาลที่ ๙ ส่วนหนึ่ง และเป็นภาพทิวทัศน์ที่เขียนจากสถานที่จริงอีกส่วนหนึ่ง โดยลูกสาวเขียนรูปทิวทัศน์เบื้องหน้า เช่น ดอกไม้บ้าน ริมคลอง และทุ่งนา เป็นต้น ส่วนพ่อก็เขียนรูปลูกสาวที่กำลังเขียนรูปอยู่อีกครั้งหนึ่ง

“รอยทางที่พ่อสร้าง ก้าวย่างที่ลูกเดิน” จึงมีนัย ๒ ประการคือ

๑. ในหลวงรัชกาลที่ ๙ ซึ่งเปรียบเสมือนพ่อของแผ่นดินไทย เราสองคนพ่อลูกจะก้าวเดินตามทางแห่งคุณงามความดีที่พระองค์ได้ทรงสร้างไว้

๒. พ่อในชีวิตจริงเป็นแรงบันดาลใจ และแบบอย่าง บางอย่างให้กับลูกสาวเกี่ยวกับการงาน การใช้ชีวิต และอื่นๆด้วยความรักและความผูกพัน

โดย ส่วนสื่อสารองค์กร
ข้อมูล ณ วันที่ 13 พฤศจิกายน 2560