เปิดมุมมองสร้างสรรค์สื่อยุคใหม่
นักเรียนได้เรียนรู้เกี่ยวกับประเด็นทางสังคมในมิติต่าง ๆ ที่มีความเปลี่ยนแปลง มีผลกระทบต่อชีวิตของผู้คนและสังคมอยู่ตลอดเวลา ผ่านกระบวนการศึกษาค้นคว้าประเด็นที่ตนเองสนใจ
“ยินดีต้อนรับสู่โรงภาพยนตร์ เพลินพัฒนา โรงภาพยนตร์แห่งนี้จะนำท่านเข้าสู่ปฐมบทเรื่องสุดท้ายของ PPTN รุ่น 15 ที่จะมาถ่ายทอดเรื่องราวในรั้วเพลินพัฒนาของพี่ๆรุ่น 15 ในวันนี้ค่ะ”
บทกล่าวต้อนรับพี่ๆ ชั้น 12 รุ่นที่ 15 ในงานปัจฉิมนิเทศที่จัดขึ้นโดยน้องๆ ชั้น 11
แนวคิดงานปัจฉิมนิเทศปีนี้คณะทำงานโดยนักเรียน ชั้น 11 นำตัวเลข 15 เข้ามาเป็นแนวคิดหลัก โดยพาพี่ๆ ย้อนยุคไปในปี พ.ศ. 2515 หรือ ยุค 70s แล้วจำลองบรรยากาศห้องประชุมเป็นเหมือนโรงภาพยนต์ในสมัยนั้นเพื่อบอกเล่าเรื่องราวชีวิตนักเรียนรุ่นที่ 15 ของเพลินพัฒนาตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน
ภาพชีวิตในวันวานรวมถึงความทรงจำต่างๆที่มีร่วมกันเหล่านี้เปรียบเสมือนหนังเรื่องหนึ่งที่มีตัวละครคือนักเรียนรุ่นที่ 15 โดยมีครู บุคลากรของโรงเรียนทุกคนที่ช่วยกันแต่งแต้มสีสัน ช่วยปลูกปั้นให้ตัวละครรุ่นนี้ได้เติบโต สวยงามในแบบที่ตัวละครนั้นๆอยากจะเป็น และนั่นคือที่มาของชื่อธีมงาน The Final Film ตั๋วหนังใบสุดท้าย
ถึงแม้ว่าหนังเรื่องนี้จะสิ้นสุดลงที่การใช้ชีวิตของการเป็นนักเรียนมัธยมในระดับชั้น 12 แต่หนังเรื่องใหม่กำลังจะเริ่มขึ้นกับเรื่องราวในชีวิตที่เติบโตขึ้นอีกขั้น น้องๆ คุณครู และบุคลากรทุกคนยังคงเฝ้าดู และเป็นกำลังใจให้ตัวละครทุกตัวได้โลดแล่นในหนังเรื่องใหม่นี้ที่มีผู้เขียนเป็นตัวของผู้เล่นเอง
เสียงปรบมือต้อนรับพี่ๆ ดังไปทั่วอาคารมัธยม เป็นการบอกกล่าวว่า นี่เป็นการเดินเข้าสู่อาคารมัธยมอย่างเป็นทางการครั้งสุดท้ายในฐานะของนักเรียนเพลินพัฒนา จากนี้ไปพี่ๆจะได้เรียนรู้ประสบการณ์ชีวิตในอีกรูปแบบหนึ่ง บรรยากาศของงานในวันนั้น มีทั้งเสียงหัวเราะและคราบน้ำตาสลับกันเป็นช่วงๆ เด็กๆได้ฟังคำอวยพรจากคุณครูประจำชั้น ที่ดูแลเด็กรุ่นนี้มาถึง 3 ปี มีร่องรอยความทรงจำต่างๆมากมายให้นึกถึง
คุณทนง โชติสรยุทธิ์ ผู้อำนวยการโรงเรียน ส่งคลิปทางไกลมาอวยพรเด็กๆ มีใจความว่า
“การก้าวไปสู่โลกของมหาวิทยาลัยนั้น เป็นการเริ่มต้นที่สำคัญอีกขั้นของเด็กๆ ซึ่งในปัจจุบันนี้มีทางเลือกหลากหลายให้เด็กๆได้เรียนรู้บนเส้นทางการศึกษา รวมไปถึงการพัฒนาตนเอง ซึ่งปัจจุบันนี้ ความรู้ความเข้าใจเรื่อง Gap year เริ่มมีหลากหลายมากขึ้น ค่านิยมที่จบแล้วต้องเรียนมหาวิทยาลัยทันที ไม่ใช่ทางเลือกหลักอีกต่อไป หากเด็กๆ มีแนวทางที่ชัดเจน แล้วอยากจะเลือกเส้นทางนี้ ก็ไม่ไม่ใช้เรื่องที่แปลกอีกต่อไป เพราะการเรียนรู้เกิดขึ้นได้ทุกที่ ทุกเวลา
สำหรับคนที่มีเส้นทางในชีวิตแล้ว ก็ขอให้เตรียมตัว เตรียมใจให้พร้อมกับการเรียนรู้ครั้งใหม่ ครูขอยินดีด้วยที่ได้ที่เรียนแล้ว หากใครที่ยังรอผลสอบหรือ รอสอบคณะ หรือ มหาวิทยาลัยที่อยากเข้า ก็ขอส่งกำลังใจให้ และขอให้สมหวังในทุกๆคน”
จากนั้นคุณครูมัธยมได้ผูกข้อมือ ส่งมอบความรักความปราถนาดีและอวยพรให้พี่ๆ ชั้น 12 คุณครูต่างอิ่มเอมใจที่ส่งนักเรียนถึงฝั่งไปอีกหนึ่งขั้น เรือจ้างลำนี้ยังคงเฝ้ามองและเป็นกำลังใจให้เด็กๆ ทุกคนประสบความสำเร็จในสิ่งที่หวัง พร้อมเป็นที่ปรึกษายามทุกข์ใจ ร่วมยินดียามมีความสุขในทุกช่วงชีวิตของเด็กๆทุกคน พื้นที่แห่งนี้ยังคงเป็นพื้นที่ปลอดภัยของเด็กๆ เสมอ
โดย ส่วนสื่อสารและประชาสัมพันธ์
ข้อมูล ณ วันที่ 12 มีนาคม 2567
