เรื่องเล่าศิษย์เก่าเพลิน : พี่เม รุ่น 1 พร้อมโบยบิน

“How to be yourself and still blend in ?”


“จะทำอย่างไรเพื่อให้ลูกเป็นตัวของตนเองแล้ว ยังได้รับการยอมรับจากผู้อื่น” วิทยากรโดยน.ส. เมริษา ยอดมณฑป ศิษย์เก่าเพลินพัฒนารุ่นที่ ๑ ในฐานะนักจิตวิทยาให้ความรู้อย่างเต็มตัวที่มาพร้อมความรู้ความสามารถและประสบการณ์

หลังจบการพูดคุยจึงฝากให้เมสะท้อนความรู้สึกของการเปลี่ยนบทบาทจากเด็กคนหนึ่งที่เคยวิ่งเล่นในรั้วเพลินพัฒนาเมื่อสิบกว่าปีก่อน มาเป็นวิทยากรให้ความรู้กับคุณพ่อ คุณแม่เมื่อวันศุกร์ที่ ๒ มิถุนายน ๒๕๖๐ ที่ผ่านมา.

“ครั้งแรกในฐานะวิทยากรของโรงเรียนเพลินพัฒนา”

ทุกครั้งที่ได้กลับมาเยี่ยมโรงเรียน ตัวเมจะได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากคุณครู และคุณพ่อคุณแม่เสมอ ในฐานะที่เคยเป็นเด็กน้อยกะโปโลชอบวิ่งเล่นในสนามบาสจนเย็นย่ำทุกวัน มาวันนี้ที่เมเป็นผู้ใหญ่เสียเอง ทำให้เมอดใจหายไม่ได้เลย เวลาช่างโบยบินไวเหลือเกิน เมต้องขอขอบพระคุณคุณครูหลายๆท่านที่ให้การอบรมสั่งสอนเมเป็นอย่างดี รวมทั้งคุณพ่อคุณแม่ของเมเองที่ทำให้เมเป็นเมในวันนี้

ในวันนี้ ตามคำชักชวนของคุณแม่บี๋ และคุณครูอ้อม เมได้กลับมาที่โรงเรียนในฐานะของวิทยากรรับเชิญ ความรู้สึกมันจึงแปลก และแตกต่างออกไป เพราะที่ผ่านมา เมอยู่ในฐานะนักเรียน ที่คอยรับข้อมูล และเรียนรู้สิ่งต่างๆ จากผู้อื่น แต่วันนี้ตรงที่ๆ เมยืนอยู่ แม้จะเป็นที่ๆ เดิม แต่สถานะของเมได้เปลี่ยนไปแล้ว เมกลับมาเพื่อแบ่งปันความรู้ และประสบการณ์ของเมที่สั่งสมมาแม้ไม่นาน และไม่ได้มากมายเทียบเท่ากับผู้ใหญ่อีกหลายท่าน ถึงกระนั้นเมอยากให้สิ่งที่เมมีด้วยความเต็มใจ และจะเป็นสุขใจอย่างยิ่ง ถ้าสิ่งที่เมมอบให้จะเป็นประโยชน์กับผู้ฟัง และเขาสามารถส่งต่อออกไปให้ผู้อื่นเช่นกัน

สำหรับศิลปิน นักร้อง นักดนตรีหลายๆ ท่าน การเล่นคอนเสิร์ตครั้งแรก หรือ การ Debut นั้นมีความสำคัญ และมีความหมายต่อชีวิตศิลปินของเขาเป็นอย่างมาก แม้ว่า ครั้งแรกอาจจะไม่ใช่ครั้งที่เขาทำมันได้ดีที่สุดในชีวิต แต่เพราะครั้งแรกที่เกิดขึ้นเปรียบเสมือนจุดเริ่มต้นเล็กๆ ที่จะสามารถนำพาเขาไปสู่ความสำเร็จในอนาคตได้ สำหรับเมก็เช่นกันการเป็นวิทยากรในวันนี้เหมือนความฝันที่กำลังเกิดขึ้นจริง เมดีใจที่คุณพ่อคุณแม่ และคุณครูให้การตอบรับที่ดีกับเม ครั้งนี้วิทยากรอาจจะเป็นเพียงคนธรรมดาๆ คนหนึ่ง แต่เพราะทุกๆ คน ทำให้วิทยากรอย่างเมรู้สึกมีคุณค่า และมีกำลังใจที่จะทำสิ่งดีๆ เหล่านี้ต่อไป ขอบพระคุณทุกๆ คนมากค่ะ

สุดท้าย เมเคยให้สัญญากับครูประจำชั้นคนแรกที่โรงเรียนเพลินพัฒนาว่า เมจะเป็นต้นไม้ที่โตเข้าหาแสงเสมอ และจะเป็นต้นไม้ที่ให้ประโยชน์แก่คนอื่น ให้ร่มเงา ให้อากาศ และให้ชีวิต เมอยากให้ครูได้รับรู้นะคะว่า

“เด็กน้อยคนนี้กำลังเติบโตเข้าหาแสงอย่างที่สัญญาเอาไว้”ถึงจะเป็นแค่ต้นไม้ที่ไม่สูงใหญ่เหมือนใครเขา แต่เมจะเติบโตต่อไปไม่มีวันหยุด ตราบใดที่ยังมีแสงส่องถึง

น.ส. เมริษา ยอดมณฑป

วทบ.จิตวิทยา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
(เกียรตินิยมอันดับ๑)
MSc.Early Intervention in Psychosis,King’s College London

ประสบการณ์ช่วยเหลือเด็กพิเศษแสงเหนือ และวิทยากรรับเชิญวิชาจิตวิทยาเด็กพิเศษ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

โดย ส่วนสื่อสารองค์กร
ข้อมูล ณ วันที่ 4 มิถุนายน 2560