การแข่งขันมินิรักบี้ครั้งที่ 31

Before look like enemy after become friend.

มีนักรักบี้ตัวน้อยทั้งหญิงชายที่ก้าวเข้ามาเล่นกีฬารักบี้ด้วยใจรัก เล่นด้วยความสนุก ทำให้นึกถึงคำพูดของ
“ปู่ท้าว คุณสุธรรม บุณยผลึก” ในวัย 79 ปี ผู้ซึ่งคลุกคลีอยู่ในแวดวงรักบี้มานาน ทั้งการสอนเด็กๆ นักเรียน นักศึกษา และเป็นผู้นำพารักบี้มาสู่โรงเรียนเพลินพัฒนา

” ผมเริ่มเล่นรักบี้ตอนอยู่ปี 3 คณะสถาปัตย์จุฬาฯ ที่เลือกเล่นรักบี้เพราะรักบี้ให้โอกาสผม ให้โอกาสคนที่มีความพยายามได้เล่น เป็นกีฬาที่ให้โอกาสคนไม่เก่งได้มีส่วนร่วม ผมมีความสุขที่ได้มีส่วนร่วม เล่นแล้วมีเพื่อนดีๆ เยอะ

ปรัชญาของรักบี้ คือ เล่นเพื่อความสนุกและมิตรภาพ ซึ่งกีฬาอื่นไม่ค่อยเน้น รักบี้เป็นกีฬาที่สร้างความสามัคคีได้มาก ใช้คนเล่นมากที่สุดคือ 15 คนให้โอกาสมีส่วนร่วมทุกข์ร่วมสุขได้สูง ซึ่งสังคมไทยค่อนข้างลืมการทำงานเป็นทีม การช่วยเหลือกัน จะเน้นแต่เรื่องแพ้ชนะ เรื่องเงินทอง ทำให้คนเห็นแก่ตัวกลายเป็นธุรกิจไปเสีย ซึ่งรักบี้เป็นส่วนหนึ่งที่จะช่วยหยุดยั้งความเห็นแก่ตัวของคน กีฬาประเภทอื่นไม่ได้สอน ส่วนใหญ่สอนให้ชนะ ให้มีเลห์เหลี่ยม เอาเปรียบกัน ไม่ได้สอนความมีน้ำใจเป็นนักกีฬา รักบี้ สอนให้คนรู้จักอดกลั้น อดทน ให้อภัยกัน สอนไม่ให้ทำร้ายกัน

โดยธรรมเนียมประเพณีของการเล่นรักบี้คือ fun and friend ซึ่งธรรมนูญของรักบี้บอกไว้ว่า จงสำนึกอยู่เสมอว่ารักบี้เป็นกีฬาที่ปะทะ โอกาสเจ็บมีอยู่ตลอดเวลา ผู้เล่น และโค้ชพึงสำนึกไว้ว่าจงอย่าทำร้ายฝ่ายเดียวกัน และฝ่ายตรงข้าม เป็นธรรมนูญการเล่นที่เตือนไว้เลยว่า เราเล่นเพื่ออะไร เราเล่นเพื่อความสนุก เพื่อมิตรภาพ

ในอีกแง่หนึ่งรักบี้ก็เหมือนเพลงคลาสสิคที่ฟังยาก แต่ถ้าฟังเป็นแล้ว อย่างอื่นก็ด้อยไปเลย เพราะรักบี้เป็น ศาสตร์และศิลป์ของการเล่น อาจจะดูยากแต่ถ้าดูเป็นเล่นเป็น มันสนุก ไม่อันตรายอย่างที่กลัว ซึ่งผมว่าเกิดมาเป็นคนต้องมีความอดทน รู้จักเจ็บ รู้จักแพ้ชนะ คนที่สมบูรณ์ ต้องอยู่ในภาวะที่ต้องลำบาก มีคนเคยพูดว่า ถ้าสังคมเรามีสปิริตเหมือนรักบี้ สังคมเราจะปกติสุข เพราะนักรักบี้ไม่เห็นแก่ตัวเท่าที่สัมผัสมา คนที่เป็นนักรักบี้เป็นคนเสียสละ เป็นผู้ให้ “

โดย ส่วนสื่อสารองค์กร

ข้อมูล ณ วันที่ 7 กันยายน 2562